The Hobbit
"In een grot in de aarde woonde een Hobbit." Tolkiens klassieke kinderboek De kleine Hobbit begint met deze woorden. 75 jaar na de eerste publicatie is de prequel van The Lord of the Rings eindelijk op het witte doek verschenen.
-
Alle merken
-
The Hobbit
- Hobby boeken
- Ringen
- Kettingen
- Decoratieve zwaarden
- Briefopener
- Replica's
- Mokken
- Oorsieraden
- Cijfers
- Romans
- T-shirts
- Kaarsen
- Kookboeken
- Pinnen
- Kostuums
- Sleutelhangers
- Muurschilderingen
- Woordenboeken
- Naslagwerken
- Hoofdtooien
- Schaken
- Tassen
- Portemonnees
- Puzzel
- Schoudertassen
- Lampen
- Slippers
- Posters
- Bril
- Bordspellen
- Arm juwelen
- Funko figuren
- Sjaals
-
The Hobbit
De Hobbit-trilogie: overtreft het de reputatie?
Stel dat je benaderd wordt door de complete directie van Warner. En dat ze je zouden vragen om na te denken over een bewerking van J.R.R. Tolkiens klassieke kinderboek The Hobbit. En kun je, als het uitkomt, het wereldwijde succes van The Lord of the Rings even herhalen? Hoe hoog schat je je kansen op succes in? Dat dachten we al. Vermoedelijk verging het de vele enorm getalenteerde filmmakers achter An Unexpected Journey, The Hobbit: The Desolation of Smaug en The Hobbit: The Battle of the Five Armies net zo.
Geen wonder dat The Lord of the Rings een once-in-a-lifetime succes is, dat Hollywood blijvend veranderde. Dat succes herhalen zou zelfs onder de beste omstandigheden een klein wonder zijn. Maar de omstandigheden die Peter Jackson aantrof waren dat allesbehalve. Het was tenslotte niet eens de bedoeling dat hij de regisseur zou worden, maar Guillermo del Toro, die het project vrij plotseling moest verlaten. Om de trilogie te redden stapte Jackson in, maar kreeg geen tijd om het enorme project adequaat voor te bereiden. In plaats daarvan moest hij aan de slag met het werk waar een andere regisseur anderhalf jaar lang mee bezig was geweest.
Het was dus geen verrassing dat de Hobbit-trilogie niet perfect was. En toch was het een succes. De films met Martin Freeman, Ian McKellen en Richard Armitage in de hoofdrollen brachten bijna 3 miljard dollar op in de bioscoop. En ondanks alle terechte kritiek valt er veel positiefs over The Hobbit te melden. Dat vinden wij. Een paar voorbeelden:
Onze hoogtepunten van de trilogie
Als je meerdere Hobbit-films tegelijk wilt maken, heb je minstens één behoorlijk goede Hobbit nodig. En de casting van Martin Freeman door Peter Jackson was een schot in de roos! De hele carrière van Freeman is gebaseerd op het uitbeelden van de gewone man, of het nu gaat om The Office, Sherlock of Hitchhiker's Guide to the Galaxy. Wie anders dan hij zou de nederige, niet al te getalenteerde Bilbo Baggins moeten spelen, die al zijn moed bijeen moet rapen om zijn avontuur met Gandalf en Thorin te doorstaan. Voor ons is Freeman het middelpunt van de trilogie en raakt hij altijd de juiste snaar, of hij zich nu ergert over dwergen of valt voor The One Ring op een manier die even subtiel als verontrustend is. Als het over Freeman gaat, is er maar één probleem: dat de trilogie veel te weinig op hem gericht is, vooral in de laatste twee films.
Als we het over Bilbo hebben, we moeten ook Gollem noemen, opnieuw gespeeld door de ongeëvenaarde Andy Serkis. Ja, zijn optreden is nogal kort, maar des te belangrijker omdat de ontmoeting van de twee het verhaal van The Lord of the Rings in gang zet. We kunnen niet genoeg benadrukken hoezeer we onder de indruk zijn van Jacksons terughoudendheid als het om Gollem gaat. Die terughoudendheid was op andere momenten misschien ook goed geweest was voor de Hobbit-films. Hoe dan ook: de iconische figuur had gemakkelijk meer in de schijnwerpers gezet kunnen worden. In plaats daarvan krijgen we: twee uitstekende acteurs die doen waar ze het beste in zijn. Dat de dialoog niet afwijkt van die van het boek is ook goed voor de scène.
Wij vinden ook dat Thorins afdaling in de waanzin heel mooi is vastgelegd, misschien nog wel beter dan in het boek. Dit geldt vooral voor de Extended Editions, waar in het verhaal van Thorin al in de eerste film een spanningsboog gevormd wordt. Van een dwerg tot de elfen, die een mooi contrast met The Lord of the Rings vormen. Waar de elfen van Rivendell en Lothlórien mysterieus maar altijd behulpzaam zijn, lijken de elfen van het Mirkwood gevaarlijker, bijna vijandig. Ze zijn minstens zo bedreigend als de Orcs in de Hobbit-films en we vonden het heel prettig dat de elfen ook eens op een moreel dubbelzinnige manier werden neergezet, om het zo maar eens uit te drukken. Wat ook overeenkomt met verhalen uit de Silmarillion, en daarom: een dikke pluim voor Thranduil, gespeeld door de geweldige Lee Pace.
Er is nog veel meer dat we zouden kunnen noemen. De machtige Smaug bleef lang in onze geheugen gegrift, wat niet alleen te danken is aan de effecten en de stem van Benedict Cumberbatch, maar ook aan de dialogen die weinig afweken van die in het boek. We genieten ook altijd van de ietsepietsie licht overdreven scene met de wijnvaten, net zoals we badass Legolas zijn gaan waarderen. Of het ontwerp van de dwergen. De vele tijd die in de eerste film wordt doorgebracht in de The Shíre. Maar vooral: het werk van de productieontwerpers van WETA Workshop was opnieuw groots, evenals de briljante soundtrack van Howard Shore. Ja, de films zijn niet zonder problemen. Maar ze hebben minstens evenveel mooie momenten.
Orkrist, Sting en nog veel meer
Niet alleen hebben de verfilmingen ons bijna negen uur nieuw bewegend beeldmateriaal van de Middle-earth gegeven, maar ook veel Hobbit-fanartikelen die we niet willen missen! Zo waren er nieuwe varianten van de The One Ring, een hoop T-shirts en cups, maar ook hoogwaardige replica's die tot het beste behoren dat een fan zich kan wensen! Verschillende nieuwe Hobbit-zwaarden die uitgegeven zijn als filmreplica (of epische briefopeners), in de eerste plaats Orkrist, het zwaard van Thorin Oakenshield, maar ook het zwaard dat later aan Frodo Baggins nagelaten werd. De voor de film zo belangrijke kaart van de Lonely Mountain speelt ook een grote rol in de Hobbit-merchandise, evenals Thorin's sleutel voor de geheime ingang. En wat je ook vindt van het door Jackson bedachte personage Tauriel, haar epische gevechtsmessen kunnen qua uiterlijk gemakkelijk wedijveren met de gevechtsuitrusting van Legolas.
Alleen al vanwege al deze hoogtepunten zouden we de Hobbit-trilogie niet willen missen. Vooral, en laten we dat niet vergeten, omdat ze niets veranderen aan de erfenis van Peter Jacksons meesterwerk The Lord of the Rings. Als je niet van de Hobbit-trilogie houdt, is er altijd nog de andere Middle-earth-trilogie of inmiddels ook de verfilming van de serie The Rings of Power, die zich afspeelt in het Tweede Tijdperk van Middle-earth. Nu we paar jaar verder zijn raden we ja aan: geef The Hobbit nog een kans. Volgens ons is het de moeite waard! Apropos: ontdek hoe de Elbenwald-community gereageerd heeft op verschillende vragen over The Lord of the Rings in de analyse van onze grote fan-enquête.