Tamagotchi
Voer. Spelen. Achter hen opruimen. Slapen. En dan weer vanaf het begin. Dat is ongeveer de hele gameplay loop van een Tamagotchi. En samen met 32×16 pixels, is het genoeg om echte gevoelens in ons op te wekken!
De Tamagotchi Planeet
Waar komen de diertjes in onze Tamagotchi eigenlijk vandaan? Van de Tamagotchi Planeet natuurlijk (zonder gekheid!). Het is de planeet die het dichtst bij onze aarde ligt en waar leven mogelijk is. Qua uiterlijk doet de Tamagotchi planeet een beetje denken aan onze thuisplaneet, afgezien van de ogen, de hangende armen en de roze mond waar een beetje speeksel uit loopt. De Tamagotchiplaneet speelt een hoofdrol in Tamagotchi: The Movie, maar is onder andere al gebruikt als sterfscherm in de Engelse versie van Tamagotchi mini.
Tamagotchi: cultspeeltje & pionier
Vraag: wat heeft een videogame nodig om grote emoties op te roepen? Ultrarealistische graphics? Een filmische productie? Een gepolijst, verhaal vol verrassingen, drama en karakterontwikkeling? Het liefst al het bovenstaande? Onzin! 32×16 pixels (zonder kleuren!) zijn meer dan genoeg om echt grote gevoelens op te roepen. De Tamagotchi bewees dat al meer dan 25 jaar geleden! Hierbij moet wel worden opgemerkt dat Tamagotchi geen pure videogame zijn, maar eerder een mix van speelgoed en videogame. Hoe dan ook, uiteindelijk zijn de eitjes met de virtuele dieren/kuikens/whatever vooral dat: een cultureel fenomeen. En in veel opzichten een pionier.
Laten we even het verplichte gedeelte uit de weg ruimen: een Tamagotchi is een klein, eivormig speeltje met drie knoppen waarin een virtueel huisdier huist. Dit diertje wil verzorgd worden. Geef het te eten, speel ermee, doe het licht uit en, verrassend vaak, ruim zijn rommel op. Het gebruikelijke. Als je ook maar een van deze taken verwaarloost, sterft je huisdier een virtuele dood met oorverdovende piepjes en verdwijnt het in cyberspace. Voor altijd.
Absoluut avant-gardistisch
Klinkt simpel en dat is het ook. Maar in 1996 was het een absolute sensatie, een cultureel fenomeen waarvan tot op heden meer dan 82 miljoen exemplaren zijn verkocht! Bovenal populariseerde Tamagotchi het concept van continu spelen. Een pauze nemen? Geen denken aan! Als je huisdier honger heeft, heeft het honger! Tenminste in de eerste versies, omdat leerlingen ook in de klas op hun Tamagotchi moesten "passen", introduceerde Bandai later varianten met een pauzefunctie. Maar het idee van eindeloos spelen is dankzij de Tamagotchi ook vandaag de dag nog gemeengoed.
Maar de Tamagotchi was ook in andere opzichten een pionier. Het was een van de eerste videogames die de grens tussen de digitale en echte wereld overschreed (zoals Pokémon Go). Een soort virtuele realiteit dus, waarin overleden Tamagotchi soms op echte begraafplaatsen terechtkwamen, om maar een (macaber) voorbeeld te noemen. Maar Tamagotchi behoren ook tot de eerste videogames die voornamelijk op meisjes waren gericht! Je zou kunnen zeggen dat Tamagotchi eindelijk deze enorme doelgroep naar videospellen bracht, die tot dan toe volledig was genegeerd door de industrie. Maar laten we ook opmerken dat dit, ironisch genoeg, gebeurde op de meest stereotype manier denkbaar. Namelijk met het klassieke rolmodel van een vrouw die voor iemand zorgt.
Dieren zijn werk
De Tamagotchi werd in 1996 bedacht door Akihiro Yokoi en Aki Maita - ze kregen zelfs de Ig Nobelprijs voor hun uitvinding, de satirische versie van de normale Nobelprijs. We dwalen af: Er doen veel verhalen de ronde over de oorsprong van de Tamagotchi. De meest voorkomende is die waarin Yokoi en Maita een reclamespotje zagen waarin een moeder haar zoon verbood zijn huisdier mee te nemen op vakantie. Dat bracht hen op het idee van een mobiel huisdier. Oorspronkelijk was het de bedoeling dat het een polshorloge zou worden, vandaar de naam: "Tamago" is het Japanse woord voor "ei", de "-tchi" komt ofwel van het Engelse woord "horloge" of van het Japanse equivalent "uotchi".
Ook al werd het uiteindelijk geen horloge, maar een sleutelhanger, één ding was voor dierenliefhebber Yokoi vanaf het begin duidelijk: zijn speeltje moest realistisch weergeven hoeveel werk zo'n huisdier veroorzaakt. In een interview zei hij ooit dat huisdieren "maar 20 tot 30 procent van de tijd schattig zijn". De rest van de tijd zijn ze vooral vervelend. Je moet voor ze zorgen, ze eten geven, op hun gezondheid letten, ze trainen ... dus als de kinderen een virtueel huisdier wilden, zouden ze er echt voor moeten zorgen. En dat in realtime en met alle gevolgen die je kent uit het echte leven, tot en met de dood.
Cultus voor de moderne tijd!
Net als alle grote trends werd de Tamagotchi uiteindelijk verdrongen, eerst door een soort opvolger die Furby heette. Je weet wel, dat veel te dure harige diertje waarmee je kleine stukjes taal zou kunnen leren. Vanuit het perspectief van nu hebben we spijt van het zakgeld dat we maandenlang hadden gespaard, want met Furby hadden we veel minder plezier en vooral voor een kortere tijd. Maar dit gaat niet over Furby, dit gaat over Tamagotchi! En in tegenstelling tot veel ander trendy speelgoed, gaan ze tot op de dag van vandaag mee! Om de paar jaar komen er nieuwe edities uit, soms met heel nieuwe (en onnodige) technologie zoals achtergrondverlichting of zelfs online modi.
Maar het belangrijkste is dat er tegenwoordig Tamagotchi zijn voor al je favoriete thema's! Dus waarom zou je een virtueel dier opvoeden in verschillende ontwikkelingsstadia als je hetzelfde kunt doen met personages uit je favoriete films en series - wat de emotionele band als het ware tot het uiterste opvoert! In onze Tamagotchi Shop vind je bijvoorbeeld Star Wars Tamagotchi, maar ook veel varianten van Demon Slayer Tamagotchi. Allemaal in een ontwerp dat past bij het desbetreffende sjabloon, zonder de klassieke eivorm met de drie knoppen op te geven. En laten we eerlijk zijn: wie wil er nu niet altijd R2-D2 of Nezuko aan zijn zijde hebben? Geen ander retrospeelgoed biedt je meer jaren 90 flair! En waarschijnlijk ook niet leuker.